Mark Williams, Zindel Segal i John Teasdale (profesorowie psychologii - naukowcy kognitywni) opracowali w Wielkiej Brytanii program MBCT (Mindfulness Based Cognitive Therapy) dla cierpiących na nawracającą depresję, będący kontynuacją badań Kabat-Zinna. Program zalecany jest przez brytyjski system opieki zdrowotnej dla pacjentów będących w remisji. MBCT jest również pomocny w przypadkach wielu dolegliwości psychofizycznych takich jak lęk, stres, obniżony nastrój, napięcie, wypalenie zawodowe, napady paniki, hipochondria, bezsenność i inne.

8-tygodniowy kurs MBCT to grupowy program nabywania umiejętności obserwowania pracy naszego umysłu. Kurs ten nie jest terapią grupową. Pomimo wartości terapeutycznej, w praktyce jest formą treningu umysłu i uwagi. W czasie treningu uczymy się nowych nawyków oraz obserwowania jak działa umysł. Wszyscy posiadamy wzorce i nawyki umysłu. Prawdopodobnie w przeszłości pomagały nam one czuć się dobrze ze sobą i z innymi. Niestety niektóre nawyki mogły przestać nam służyć, a zamiast tego przeszkadzają w prowadzeniu zdrowego, satysfakcjonującego życia. Ćwiczenie nowych umiejętności odbywa się poprzez wykształcanie szeregu „fundamentalnych postaw” takich jak brak osądu, cierpliwość, podejście z umysłem początkującego, zaufanie, brak dążenia do czegoś, akceptacja, odpuszczanie sobie, życzliwość i współczucie.

Większość pracy wykonujemy w domu (90%), dlatego praktyka domowa jest niezwykle ważna. Wykonujemy ją przez cały czas trwania kursu, około godziny dziennie. Im bardziej angażujemy się w praktykę domową, tym więcej wynosimy z kursu. Praktykę należy zaplanować, przeznaczyć czas potrzebny na trening, zapewnić sobie spokojne miejsce.

Kurs jest empiryczny z niewielką ilością teorii czy wyników badań naukowych. Polega na uczeniu się przez doświadczenie, wglądach, dociekaniu, docieraniu do rozwiązań bazując na własnej praktyce oraz prowadzeniu nauczyciela. Doświadczenie jest punktem wyjścia, a nauka nowych nawyków oraz wzorców reagowania budowana jest z naszej własnej perspektywy.

Uważność rozpoczyna się w momencie, kiedy rozpoznajemy tendencję do bycia na automatycznym pilocie i postanawiamy nauczyć się, jak w najlepszy sposób wyjść z tego trybu i stać się świadomym każdej chwili. Ćwiczenie świadomego przemieszczania uwagi po ciele pokazuje, jak proste, a jednocześnie trudne jest to zadanie.

Dalsze skupienie się na ciele zaczyna wyraźniej pokazywać „paplaninę umysłu” i sposób, w jaki wpływa to na nasze reakcje na codzienne bodźce i wydarzenia.